Mijn MS-diagnose

Eind september 2023 begon ik vreemde tintelingen te voelen in mijn lichaam. Eerst in mijn voeten, daarna verspreidde het zich snel over mijn hele lijf. Het was een ongemakkelijk gevoel, alsof mijn zenuwen in paniek waren. Binnen een paar dagen waren de tintelingen overal (tot aan mijn nek). Dit was niet normaal, dus ik besloot meteen de dokter te raadplegen. Al snel volgde een verwijzing naar de neuroloog en werd ik doorverwezen voor een MRI-scan. Het ging snel, veel sneller dan ik had verwacht. Een ziekenhuisopname volgde, en met de diagnose die steeds duidelijker werd, kreeg ik een prednisonkuur om de ontstekingen te verminderen.

Het gekke vond ik, niemand die ook maar iets aan mij zag. Alles functioneerde nog gewoon, alleen zo voelde ik me niet. Daarom post ik deze foto erbij, van mij in die tijd met mijn lieve meisjes. Je zou toch niet zeggen dat deze vrouw MS heeft, toch?

Op 8 november 2023, de dag van de uitslag, werd het officieel bevestigd: Multipele Sclerose (MS). In mijn hoofd had ik de diagnose al een beetje voorspeld. Ik had de symptomen online gelezen, had me verdiept in wat het zou kunnen zijn, en hoewel ik het niet wilde geloven, wist ik diep van binnen dat MS een mogelijke verklaring was. 

Wat me echter vooral bijbleef, was hoe ik op die dag omging met de diagnose. Ik koos ervoor om positief te blijven. Ik wilde sterker worden. Langzaam maar zeker begon ik me weer op te krabbelen van de aanval. Het was niet alleen de fysieke kracht die ik nodig had, maar ook mentale veerkracht.

Ik besloot mijn leven een gezonde draai te geven. Ik nam kleine stappen naar herstel, met als doel een gezonder leven te leiden. En zo kwam de wandelingen in mijn routine. Mijn vriendinnen moedigden me aan, dus hup naar buiten en we gingen wandelen. Iedere stap bracht me dichter bij een nieuw doel: mijn gezondheid op nummer 1 zetten. 

In de weken en maanden die volgden, werd mijn doel helder. Ik zou niet alleen voor mezelf wandelen, maar ook voor anderen. Ik wilde me inzetten voor de stichting Jong&MS, die zich richt op de belangen van jonge mensen met MS. Ik voelde dat ik iets moest doen, dat mijn ervaringen konden bijdragen aan de strijd tegen deze ziekte.

Mijn diagnose heeft me veranderd, maar het heeft me ook sterker gemaakt. En met die kracht ga ik door, stap voor stap, niet alleen voor mijzelf, maar ook voor de vele anderen die hetzelfde pad bewandelen.